
«مدرسه دخترانه سراسربین» و بیگانگی تنانهی زنانه: قسمتی از گفتگوی من با من درباره بدن من
شرم از بدن را میتوان محصول نظامی انضباطی و به نظر، تنبیهی دانست که تنانگی انقلابیِ دارای فاعلیت و عاملیت را بر نتابیده، و با برچسبزنی از نخستین روز تولد زن به بدن او، تلاش میکند تا کنترلی تمام و کمال بر آن به دست آورد. این کنترل، البته که نه تنها تلاشی یک جانبه از سوی نهادهای حاکم مذهبی نیست، بلکه نتیجه دست به دست دادن تمام نهادهای قاعدهمند و دچار ساختار قدرت، بر مبنای هنجارهای اجتماعی است.…