شرم از بدن را می‌توان محصول نظامی انضباطی و به نظر، تنبیهی دانست که تنانگی انقلابیِ دارای فاعلیت و عاملیت را بر نتابیده، و با برچسب‌زنی از نخستین روز تولد زن به بدن او، تلاش می‌کند تا کنترلی تمام و کمال بر آن به دست آورد. این کنترل، البته که نه تنها تلاشی یک جانبه از سوی نهادهای حاکم مذهبی نیست، بلکه نتیجه دست به دست دادن تمام نهادهای قاعده‌مند و دچار ساختار قدرت، بر مبنای هنجارهای اجتماعی است.…
نواندیشی دینی، آیا بازاندیشی در هویت زن مسلمان در جوامع امروزی حائز اهمیت است و یا از نظام‌هایی صحبت می‌کنیم که اسلام، پایه، اساس و استخوان‌بندی برقراری قاعده و قانون در آن‌ها به حساب می‌آید؟ به نظر می‌رسد که در مسئله نخست، کمتر از مسئله دوم با بحث اسلام سیاسی مواجهیم، اگرچه که مسئله دوم، بیشتر در مرکزیت بحث‌های متداول امروزی قرار دارد.…
ما هر لحظه ممکن است تا در نتیجه دلبستگی کورکورانه به وسعت جنبش‌های «مجازی»، در مسیر اصلی پیش رویمان، دچار لغزش شده و از واقعیت امتیاز طبقاتی در مالکیت امکان روایتگری غافل شویم. وجود غیرقابل انکار تبعیض در دسترسی به بدنه مجازی این جنبش، خطر مرکزگرا شدن کنشگریِ پس از آن در زمینه آموزش اجتماعی، و نقش موقعیت اجتماعی در دیده شدن، شنیده شدن و باور شدن در زمینه این جنبش، از جمله مسائلی هستند که باید به آن‌ها پرداخته شود.…
