"فمینیسم انقلابی" چیست و با شما از چه خواهد گفت؟
وب‌سایت “فمینیسم انقلابی”، احساس نیازی است طولانی مدت در فضای فمینیستی فارسی‌زبان داخل و خارج؛ و البته لزوماً و بر مبنای تجربه زیسته چندین ساله‌ام از فضای ایرانی، که صد البته محدود به زبان فارسی نیست؛ نیازی مبرم و تعویق‌افتاده به تعریف و توصیف تهی از سوگیری و کینه‌ورزی نسبت به فمینیسم انقلابی، شامل فمینیسم رادیکال، فمینیسم چپ‌گرا و فمینیسم لزبین.
برای سال‌ها، فمینیسم انقلابی و تمامی این سه شاخه تشکیل‌دهنده اصلی‌اش، با توصیفات غرض‌ورزانه و به سبب برخورداری کم‌تر از منابع و مراجع ثروت، قدرت و در نتیجه تریبون، محو، مبهم، تیره و تار و پوشیده از فریب و انحراف به مخاطب فارسی‌زبان منتقل شده‌اند. البته که فمینیسم انقلابی در دو مهد اصلی خود یعنی بریتانیا و ایالات متحده آمریکا نیز، با همین معضلات مواجه بوده و هم‌چنان نیز از تبعیض‌های متفاوت‌تری نسبت به فمینیسم جریان اصلی هم‌سو با دولت‌های راست‌گرا و نئولیبرال رنج می‌برد، اما می‌توان مدعی شد که موقعیت فرهنگی، مذهبی و سیاسی کشور ایران، راه را برای ورود، توسعه و نشر چنین دیدگاه فمینیستی‌ای به کلی مسدود کرده بود و کرده است.
نخست قابل ذکر است که فمینیسم انقلابی به گروه‌هایی از فمینیست‌های دهه ۷۰ و ۸۰ میلادی اطلاق می‌شود که دارای سویه‌های رادیکال، چپ‌گرایانه و لزبین بودند، اما از نحله‌ها و شاخه‌های مختلف فمینیستی و پس از آن که جنبش فمینیسم بعد از موج دوم خود از روند تک‌خطی‌اش خارج شد و دیگر لزوماً تنها شعار و هدف خود را دست‌یابی به “برابری بین زنان و مردان” تعریف نمی‌کرد، خود را فمینیست انقلابی تعریف می‌کردند و از موجودیت آن به عنوان فمینیسمی جامع‌نگرتر و برآشفته‌تر نسبت به وضع موجود دفاع می‌کردند. این فمینیسم در فضای فکری فارسی‌زبان و پس از دهه ۷۰ شمسی که جریان آزادی‌خواه زنان در ایران، شکل گرفت و تبدیل به جریانی مدرن شد، کم‌تر از دیگر نحله‌ها و شاخه‌های فمینیسم شناخته و شناسانده شد. این فمینیسم، چه لزبین بود و با فرهنگ ناملموس سنتی ـ مذهبی ایران نسبت به روابط غیردگرجنسگرا، ناسازگار بود، چه رادیکال بود و متهم به تمایل به براندازی نهاد خانواده -که خود جای بحث بسیار دارد- می‌شد و چه چپ‌گرا بود و نظام سیاسی - اقتصادی لیبرال و رو به نئولیبرال ایران با آن کنار نمی‌آمد، غرض‌ورزانه و و توسط نهادهایی که تولید و انتقال علم را به فضای علمی و کنش‌گری ایران کنترل و خط‌کشی می‌کردند، با کلیشه‌های رایج گره خورد و در نهایت آن چه از فمینیسم رادیکال نزد افکار عمومی ماند، کلیشه‌هایی چون “تمایل به برتری و سلطه زنان” بود. همین انحراف‌ها، فمینیسم لزبین را با این گزاره که “همه فمینیست‌ها لزبین‌اند”، تعریف کرد و در نهایت فمینیسم چپ را که نظام اقتصادی را زیربنا و منبع نابرابری در وضع موجود می‌دانست، در پی حفظ سلطه مردانه در سپهر عمومی جامعه و بازار کار، خاموش و محروم نگاه داشت.
نگارش این وب‌سایت را بعد از سال‌ها محرومیت، محدودیت و احساس عدم امنیت و بعد از این که ۱۳ سال از نخستین وبلاگ‌نویسی‌ام در حوزه زنان می‌گذرد، آغاز می‌کنم، تا خودش آغازی باشد بر رفع ابهام، شفاف‌سازی و توصیف چیستی فمینیسم انقلابی و چرا به فمینیست‌های انقلابی نیاز داریم.
در این وب‌سایت، آن چه از “فمینیسم انقلابی” نخوانده‌اید و نمی‌دانید، به فارسی خواهید خواند. از فمینیسم رادیکال، فمینیسم چپ و فمینیسم لزبین. و این وب‌سایت، پذیرای تمام کسانی است که تمایل به انتشار مطالب تولید یا ترجمه شده خود پیرامون موضوعیت آن دارند.
جریان آزادی‌خواهی زنان ایران نیاز به فمینیسم انقلابی دارد، چرا که تهی از تئوری، ساختار، شناخت جوانب مختلف مردسالاری است و مملو از دست‌پاچگی، جنس‌گرایی، آشفتگی، بی‌نظمی و دورافتادگی از جنبش فمینیستی بین‌الملل که سریع‌تر و پرقواتر گام برمی‌دارد.
مهدیس پویا
ادمین وب‌سایت فمینیسم انقلابی